Schaken doe ik sinds mijn studententijd in Nijmegen, sinds 1966. Iedere week speelde ik een partij tegen een dispuutsvriend, Chris Vos. De ene week bij mij op mijn kamer aan de Dromedarisstraat en de andere week bij hem thuis in Oss. Na mijn studententijd werd schaken mijn belangrijkste hobby, mijn passie. Ik werd lid van schaakclub het Kasteel in Wychen. Tijdens een door die club georganiseerde kloksimultaan wist ik met zwart te winnen van IM Kick Langeweg in het Wolga gambiet.
Na verandering van werkkring in 1976 van de universiteit van Nijmegen naar de UvA in Amsterdam en verhuizing naar Culemborg, werd ik lid van de schaakclub aldaar, de Vierkante Toren. Was daar lange tijd voorzitter en jeugdleider, speelde in de interne en de externe. Won tijdens een simultaan tegen Käty van der Mije, toen Nederlands sterkste schaakster. Zij blunderde in een Wolga gambiet een vol stuk en gaf direkt op. Mijn zoon Stijn werd op vijfjarige leeftijd ook lid van de club en een paar jaar later volgde mijn dochter Lotte. Lotte bleef niet schaken, maar Stijn wel. Hij (1971 USCF rating) schaakt nog steeds en is inmiddels veel sterker dan ik (1734 KNSB rating).
In 2005 hield de Vierkante Toren op te bestaan door een fusie met de verenigingen uit Tiel en Buurmalsen, resulterend in de schaakclub Rivierenland. In dat jaar ging ik met pensioen en verhuisde naar Mariënberg in Overijssel en stopte met schaken in clubverband. Ik bleef wel bezig met en geïnteresseerd in schaken, maar omdat ik in de winter naar zuiden van Europa verhuisde met de camper, vond ik het toen niet de moeite waard om lid te worden van een schaakclub in de omgeving.
In 2018 verhuisde ik van de camping de Pallegarste naar een echt woonadres in Ommen. Toen ben ik lid geworden van het Zwarte Paard, de schaakclub in Ommen. Aan het begin en aan het eind van het seizoen speel ik daar nu op de donderdagavond mijn partijtje.
Mijn favoriete opening voor wit en zwart is de Hippopotamus, kortweg de Hippo.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten