Langs het pad naar de ruïne met de twee waterputten heb ik een klein monumentje gebouwd. Het is anoniem en de vraag is hoe lang het blijft staan. Misschien komen er andere wandelaars, die het gaan verhogen of vernielen. Even verder stond ik ineens tussen de schapen. Er was geen herder of herdershond te bekennen. De lammetjes dartelden vrolijk rond en gaven me een lentegevoel. Op de terugweg kwam een oude herdershond met één oog me vergezellen. Hij wilde geen koekje van me aannemen. Even later stopte er een auto, waar de herder uit stapte. Kwam waarschijnlijk terug van zijn koffiepauze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten