De winter is voorbij. Het zonnetje schijnt volop en het is meer dan twintig graden. Tijd om mijn wintervacht te verwijderen, d.w.z. zelf mijn kop kaal te scheren. Elke keer als ik dat doe, schiet me de paradox van Bertrand Russell te binnen, de paradox van de kapper in een klein dorp. Die kapper scheert enkel en alleen de mannen, die niet zichzelf scheren. De vraag is; 'Wie scheert de kapper". Scheert hij zichzelf niet, dan scheert hij zichzelf. Scheert hij zichzelf, dan scheert hij zichzelf niet. Laat dat maar even bezinken. Logici en wiskundigen hebben zich er jarenlang de hersens over gebroken. Ik zou in ieder geval niet tot de klanten van deze kapper behoren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten