Ook onderweg probeer ik gewoon mijn dagelijkse wandelroutine te handhaven. De wandeling vanmorgen was een nostalgische heen-en-weer naar het centrum van Wijchen. Helaas herkende ik vrijwel niets van het dorp, waar ik vijf jaar heb gewoond. Alleen de parochiekerk en het kasteel kwamen me bekend voor. In de dorpskerk is Stijn nu bijna vijftig jaar geleden gedoopt. Toen Lotte een aantal jaren daarna in Culemborg in de parochiekerk werd gedoopt en de pastoor wijwater over haar hoofdje goot, sprak hij de historische woorden: "Niet haartjes wassen hè!". Op het met terrassen omzoomde dorpsplein heb ik mezelf getrakteerd op koffie met appeltaart.
De camperplek is een rommelige, maar gezellige boel, waar malle Pietje uit de TV-serie Swiebertje zich helemaal thuis zou voelen. Na terugkomst heb ik op het terrein het pad der wijsheid gelopen en vond zowaar een schaakspel met grote plastic stukken. Snel een stelling opgezet uit de doorschuifvariant van het Frans. De schakers onder mijn lezertjes zullen de stelling herkennen als de beginpositie van het Milner-Barry gambiet. Dat gambiet ben ik op het ogenblik aan het bestuderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten